Powstanie trójprzymierza i trójporozumienia
Po zjednoczeniu w 1871 roku Niemcy pod rządami kanclerza Bismarcka stały się najsilniejszym mocarstwem w Europie. W tym czasie na Bałkanach rozgrywała się intensywna rywalizacja między Rosją a Austro-Węgrami, które cieszyły się poparciem Niemiec.
Pierwszym krokiem do stworzenia sojuszy było zawarcie dwuprzymierza między Austro-Węgrami i Niemcami, które zabezpieczało oba państwa na wypadek wojny z Rosją. W 1882 roku do tego układu dołączyły Włochy, które szukały sojusznika w swoim konflikcie z Francją - w ten sposób powstało trójprzymierze.
Sytuacja w Europie zmieniła się, gdy w 1888 roku tron objął cesarz Wilhelm II. Pod jego rządami Niemcy rozpoczęły intensywną rywalizację kolonialną oraz wyścig zbrojeń, co zaniepokoiło inne europejskie potęgi.
💡 Mimo wcześniejszej rywalizacji o kolonie w Afryce, w 1904 roku Anglia i Francja postanowiły połączyć siły przeciwko rosnącym wpływom Niemiec, tworząc sojusz znany jako ententa zfrancuskiego"Ententecordiale"−serdeczneporozumienie.
Te dwa bloki polityczne - trójprzymierze i trójporozumienie (ententa) - będą miały kluczowe znaczenie dla późniejszego wybuchu I wojny światowej.