Podstawy nauki historycznej
Historia to nauka zajmująca się badaniem przeszłości, koncentrująca się na działaniach i wytworach ludzkich od czasu wynalezienia pisma. Historiografia odnosi się do dorobku badawczego historyków w postaci ich prac.
Źródła historyczne, będące śladami z przeszłości, dzielą się na niematerialne (np. przekazy ustne, tradycje) i materialne (np. dokumenty, zabytki architektury). Nauki pomocnicze historii, takie jak archeologia, numizmatyka czy paleografia, wspierają badania historyczne.
Definicja: Historia powszechna obejmuje dzieje całego świata poza terytorium naszego kraju, podczas gdy historia Polski koncentruje się na dziejach naszego państwa od jego początków do czasów współczesnych.
Periodyzacja historii dzieli ją na epoki:
- Prehistoria (do 3300 r. p.n.e.)
- Starożytność (3300 r. p.n.e. - 500 r.)
- Średniowiecze (500 r. - 1500 r.)
- Nowożytność (1500 r. - 1900 r.)
- Czasy najnowsze (od 1900 r.)
Highlight: Znajomość podstaw nauki historycznej jest kluczowa dla zrozumienia historii 1 wsip zakres podstawowy (pdf) oraz przygotowania do Pradzieje i historia starożytnego Wschodu Sprawdzian.