Źródła pisane i metody badawcze w historii
Historia dociera do nas przez różne materiały pisane. Starożytni używali glinianych tabliczek do zapisywania informacji, a Egipcjanie tworzyli papirus z łodyg roślin. Ciekawostką są ostakony - kawałki glinianych naczyń, na których zapisywano krótkie notatki.
Historycy korzystają z wielu specjalistycznych dziedzin. Papirologia zajmuje się badaniem greckich i łacińskich papirusów. Numizmatyka bada monety, a epigrafika analizuje napisy wyryte w twardych materiałach. Chronologia historyczna pomaga uporządkować wydarzenia w czasie.
Różne cywilizacje inaczej liczyły czas. Rzymianie zaczynali od założenia Rzymu (753 r. p.n.e.), Grecy używali olimpiad odbywających się co 4 lata, a na Wschodzie liczono czas według lat panowania władców.
Ciekawostka! Kalendarz juliański wprowadzony przez Juliusza Cezara był używany aż do XVI wieku, kiedy zastąpił go kalendarz gregoriański, którego używamy do dziś.
Współcześni naukowcy mają dodatkowe metody datowania. Badanie izotopu węgla pozwala określić wiek szczątków organicznych, a dendrochronologia analizuje słoje drzew, by ustalić wiek drewnianych przedmiotów.