Państwo żołnierzy
Sparta narodziła się w IX wieku p.n.e. w dolinie rzeki Eurotas, gdy połączyły się cztery wioski. W kolejnych wiekach Spartanie podbili sąsiednie ludy, dzięki czemu ich państwo stało się jednym z największych polis Grecji.
Władzę w Sparcie sprawowało dwóch królów z różnych dynastii. Składali oni ofiary bogom i tylko jeden z nich dowodził podczas wojny. Nad administracją, polityką zagraniczną i sądownictwem czuwało pięciu urzędników zwanych eforami, którzy kontrolowali również królów.
Społeczeństwo spartańskie było podzielone na trzy grupy. Na szczycie stali Spartiaci - pełnoprawni obywatele. Poniżej znajdowali się periojkowie - mieszkańcy podbitych polis, którzy zachowali wolność osobistą. Na samym dole byli heloci - podbita ludność bez praw, zmuszana do pracy na roli.
Ciekawostka: W Sparcie działała appella - zgromadzenie wszystkich dorosłych mężczyzn z obywatelstwem. To oni uchwalali prawa, które przedstawiała im geruzja (rada starszych składająca się z królów i 28 obywateli po 60 roku życia).