Architektura publiczna starożytnego Rzymu
Bazylika Maksencjusza, ukończona przez cesarza Konstantyna, to przykład rzymskiej architektury publicznej. Jej charakterystyczny układ z nawą główną wyższą niż nawy boczne oraz absydą, w której umieszczano pomnik panującego cesarza, stał się później wzorem dla budowli chrześcijańskich.
Jednym z najwspanialszych dzieł architektury rzymskiej jest Panteon - świątynia poświęcona wszystkim bogom. Zbudowany w I w. p.n.e. z inicjatywy Marka Agrypy, później przebudowany za cesarza Hadriana. Jego architekt, Apollodoros z Damaszku, wykorzystał innowacyjne materiały: beton i cegłę.
Panteon został zbudowany na planie tolosu (budowli okrągłej). Od frontu ma portyk wsparty na 16 kolumnach korynckich, a główną część stanowi rotunda przykryta kopułą z okulusem (otworem) na szczycie. Ta monumentalna kopuła, zdobiona kasetonami i marmurem, była największą tego typu konstrukcją na świecie przez setki lat.
🏛️ Ciekawostka: Kopuła Panteonu ma dokładnie taką samą średnicę jak wysokość od podłogi do okulusa - 43,3 metra. To doskonały przykład rzymskiej precyzji architektonicznej!