Folwarki szlacheckie i handel wiślany
Folwark to była podstawowa jednostka gospodarcza od XII wieku - po prostu duże gospodarstwo rolne należące do szlachty. Obok folwarku stał dwór, czyli dom mieszkalny polskich szlachciców, często budowany w stylu renesansowym.
Szlachta była bardzo sprytna w prowadzeniu interesów! Powiększała swoje folwarki i zmieniała chłopom opłaty pieniężne na pańszczyznę - czyli bezpłatną pracę na polu pana. Dzięki temu mogła sprzedawać więcej zboża i zarabiać większe pieniądze.
System folwarczno-pańszczyźniany działał tak: chłopi dostawali od pana ziemię do uprawy, ale w zamian musieli pracować za darmo na folwarku szlachty. To było jak płacenie czynszu, ale pracą zamiast pieniędzmi.
Do przechowywania całego tego zboża służyły spichlerze - specjalne jedno lub kilkupiętrowe budynki, które działały jak dzisiejsze magazyny.
Ciekawostka: Wisła była w XV i XVI wieku jak dzisiejsza autostrada - tylko że towarowa! Spław wiślany oznaczał wysyłanie wszystkich produktów rzeką do Gdańska.
Transport odbywał się szkutami - płaskodennych statkach rzecznych bez pokładu, idealnych do przewozu zboża i drewna. Handel przez Gdańsk działał genialnie: polskie zboże płynęło Wisłą do portu, gdańscy kupcy sprzedawali je za granicę, a za zarobione pieniądze szlachta kupowała zachodnie towary luksusowe.