Folwarki szlacheckie
Pod koniec XV wieku głównym źródłem dochodów szlachty były daniny i czynsze od chłopów. Folwark szlachecki to gospodarstwo, które miało kilka ważnych budynków.
W folwarku znajdowały się spichlerze do przechowywania zboża i stodoły, gdzie zboże przechowywano i młócono. Młyn służył do mielenia zboża na mąkę, a dwór był siedzibą właściciela folwarku. W lamusie trzymano najcenniejsze przedmioty. Wokół folwarku rozciągały się pola uprawne, lasy, łąki i rzeki.
Ważnym wydarzeniem było odzyskanie Pomorza Gdańskiego i dostępu do morza w 1466 roku, co umożliwiło handel zbożem. W 1436 roku ustanowiono statuty piotrkowskie, które ograniczyły prawa mieszczan.
Ciekawostka: Eksport zboża z polskich folwarków odbywał się przez port w Gdańsku, gdzie używano specjalnych statków zwanych szkutami i urządzeń do przeładunku towarów - żurawi.
W porcie w Gdańsku można było zobaczyć bogato ubranych kupców gdańskich i szlachtę polską, a także liczne spichlerze, w których magazynowano zboże z całej Polski. Statuty piotrkowskie zabraniały mieszczanom nabywania dóbr ziemskich i sprawowania wysokich urzędów, a także nakładały na nich dodatkowe cła.