Powstanie i rozwój Cesarstwa Bizantyjskiego
Cesarstwo Bizantyjskie, znane też potocznie jako Bizancjum, powstało w wyniku podziału Cesarstwa Rzymskiego na część zachodnią i wschodnią w 395 roku. Nazwa "Bizancjum" została nadana dopiero w epoce nowożytnej, aby odróżnić je od starożytnego cesarstwa rzymskiego. Władcy Bizancjum tytułowali się cesarzami rzymskimi, co podkreślało ciągłość tradycji imperialnej.
Highlight: Cesarstwo Bizantyjskie funkcjonowało od 395 do 1453 roku, będąc bezpośrednią kontynuacją Cesarstwa Rzymskiego na wschodzie.
Szczyt potęgi Bizancjum przypadł na panowanie Justyniana I 527−565, kiedy to doszło do znaczących podbojów terytorialnych na obszarze dawnego cesarstwa zachodniorzymskiego. W tym okresie przeprowadzono również kluczowe reformy wewnętrzne:
Definition: Kodyfikacja justyniańska CorpusIurisCivilis - zbiór praw rzymskich uporządkowany i zreformowany na polecenie cesarza Justyniana I.
Example: Reforma administracji państwowej polegała na ograniczeniu liczby prowincji oraz próbach ukrócenia sprzedaży urzędów i biurokracji.
Istotne daty w historii Bizancjum:
- 1054 r. - Wielka schizma wschodnia
- 1204 r. - Zdobycie Konstantynopola przez krzyżowców
- 1261 r. - Odzyskanie Konstantynopola przez Bizantyńczyków
- 1453 r. - Ostateczny upadek Cesarstwa Bizantyjskiego
Vocabulary: Konstantynopol - stolica Cesarstwa Bizantyjskiego, obecnie Stambuł w Turcji.
