Początki cywilizacji greckiej
W kontekście warunków naturalnych, początki cywilizacji greckiej były związane między innymi z dostępnością pożywienia. Na terenach górskich greckich wysp i kontynentu, ludność wyżywiała się głównie owocami morza. Natomiast na wyżynach hodowano kozy i owce. Wilgotne, ciepłe warunki sprzyjały uprawie oliwek i winorośli.
Kultura starożytnej Grecji
Kultura starożytnej Grecji miała swoje korzenie dwa tysiące lat przed Chrystusem, w okresie kultury minojskiej, której centralnym obszarem był pałac w Knossos. Jednym z najbardziej znanych symboli tego okresu jest Brama Lwic. W tym samym czasie powstało pismo symboliczne Linearne A.
Kultura mykeńska, z kolei, rozwinęła się około 1500 lat przed Chrystusem. Znanych jest, że nie mieli murów a także używali symboli zapisu i pisma, które do tej pory nie zostały odczytane.
Początki cywilizacji greckiej
Około 1000 lat p.n.e. Greckie obszary były podzielone na liczne małe państwa, zwane polis, w których obywatele mieli ograniczone prawa, a kobiety były wykluczone z życia politycznego. Istniała także klasa niewolników.
W okresie kultury greckiej istniała także możliwość zdobycia wolności dla niewolników, którzy służyli jako służba domowa. Dodatkowo, obowiązkowa służba wojskowa dotyczyła hoplitów w falandze.
Wojny grecko-perskie
Wojny grecko-perskie datowane są na V wiek p.n.e. i składały się z serii konfliktów zbrojnych między królestwem Persji a greckimi państwami-polis. Najważniejsze bitwy tych wojen to bitwa pod Maraton, bitwa pod Termopilami, bitwa pod Salaminą oraz bitwa pod Platejami.
Powstanie demokracji
W VI wieku p.n.e. w Atenach doszło do przewrotu, który zakończył autorytarną władzę. W 621 roku p.n.e. Archae i Sądownicza trzymali najwyższe urzędy, a w 508 roku p.n.e. Klejstenes przeprowadził reformy, które były początkiem demokracji ateńskiej.
Przełomową datą w historii Aten jest też rok 594 p.n.e., kiedy Salon został pełnomocnikiem do wprowadzania zmian, co zapoczątkowało kolegialny urząd strategów.
Sparta - państwo i kultura
Sparta była państwem o dziwnym ustroju. Obok obecności oligarchii istniała tam demokracja, co różni Sparte od Aten. Sparta opierała się na agoge, systemie wychowawczym mającym na celu wychowanie młodych Spartan do służby wojskowej.
Wojna Peloponeska i hegemonia Aten
Wojna Peloponeska to konflikt między Związkiem Morskim a Związkiem Peloponeskim, zakończony pokonaniem Sparty przez Teby w 341 roku p.n.e. Kolejnym ważnym wydarzeniem było przejęcie dominacji w Helladzie przez Ateny.
Aleksander Wielki i hellenizm
W IV wieku p.n.e. rozpoczęła się epoka Aleksandra Wielkiego, który zjednoczył Grecję i podbił Persję. W 334 roku p.n.e. doszło do bitwy nad Granikiem, w której Aleksander pokonał perskiego króla.
Zakończenie wojen grecko-perskich i początki hellenizmu
Wojny grecko-perskie zakończyły się zwycięstwem Hellenów, co zapoczątkowało okres hellenizmu, czyli powszechnego zasięgu i oddziaływania kultury greckiej na znaczną część terytorium śródziemnomorskiego.
W rezultacie wojen grecko-perskich źródłem konfliktu między Grecją a Persją były m.in. powstania antyperskie, które doprowadziły do wybuchu wojen grecko-perskich. Bitwy pod Maratonem, pod Termopilami, Salaminą oraz Platejami to najważniejsze wydarzenia tej serii konfliktów zbrojnych.
Wkład Sparty i Aten we wojny grecko-perskie
Mimo że Sparta niechętnie uczestniczyła w działaniach morskich, to wyróżniała się dominacją na lądzie, m.in. w bitwie pod Termopilami. Atenska hegemonia nad morzem przyczyniła się do zwycięstwa w bitwach morskich pod Salaminą i Platejami.
Podsumowanie
Wojny grecko-perskie miały znaczący wpływ na rozwój historii Grecji i śródziemnomorskiego obszaru kulturowego. Zakończyły się zwycięstwem Hellenów nad Persami, co wpłynęło na dalszą ewolucję ustroju Aten oraz na rozwój hellenizmu. Grecka kultura i zwyczaje zyskały wtedy znaczny zasięg i oddziaływanie.
