Wojna secesyjna 1861-1865
Wojna secesyjna to dramatyczny konflikt, który podzielił Stany Zjednoczone na dwie walczące ze sobą części. Trwała od 1861 do 1865 roku i była jedną z najkrwawszych wojen w historii Ameryki.
Po jednej stronie stała Unia (Północ) - przemysłowe stany z rozwiniętymi miastami. Po drugiej Konfederacja (Południe) - rolnicze tereny, gdzie uprawiano bawełnę i panowało niewolnictwo.
Główną przyczyną wojny była niezgoda mieszkańców Południa na zniesienie niewolnictwa. Kiedy Abraham Lincoln został prezydentem w 1860 roku, Karolina Południowa postanowiła odłączyć się od Unii. Inne południowe stany poszły w jej ślady, tworząc Konfederację w 1861 roku.
Wojna wybuchła, gdy wojska Konfederacji ostrzelały fort Sumter w 1861 roku. Kluczowe zwycięstwo Unii pod Gettysburgiem w 1863 roku zmieniło bieg wojny. Unia zastosowała także taktykę "spalonej ziemi" w 1864 roku, niszcząc wszystko na swojej drodze.
Pamiętaj: Lincoln został zamordowany tuż po zakończeniu wojny - był to tragiczny koniec dla prezydenta, który zjednoczył Amerykę.
Skutki wojny były dramatyczne: 620 tysięcy zabitych, milion rannych żołnierzy i zniszczone Południe. Niewolnictwo zostało zniesione, ale powstała rasistowska organizacja Ku Klux Klan, która terroryzowała uwolnionych niewolników.