Wojna secesyjna w Stanach Zjednoczonych
Stany Zjednoczone w XIX wieku rozwijały się bardzo nierównomiernie. Na Północy dominował przemysł, podczas gdy Południe opierało się głównie na rolnictwie, a zwłaszcza na wielkich plantacjach bawełny. Te różnice gospodarcze wpływały na całkowicie odmienny styl życia mieszkańców obu regionów.
Największym punktem zapalnym był stosunek do niewolnictwa - zostało ono zakazane w stanach północnych, ale Południe wciąż opierało na nim swoją gospodarkę. Kiedy prezydentem został Abraham Lincoln, zwolennik zniesienia niewolnictwa w całym kraju, stany południowe dokonały secesji (odłączenia się) od Unii.
Krwawa wojna tocząca się w latach 1861-1865 rozgrywała się między Unią (Północą) a Konfederacją (Południem). Zwycięstwo odniosła Północ, a Południe zostało doszczętnie spustoszone. W trakcie konfliktu, w 1863 roku, prezydent Lincoln oficjalnie ogłosił zniesienie niewolnictwa na obszarze całych Stanów Zjednoczonych.
Czy wiesz, że? Po zakończeniu wojny secesyjnej Stany Zjednoczone weszły w okres gwałtownego rozwoju, a pod koniec XIX wieku dołączyły do grona największych światowych mocarstw.