Zanim zaczęła się historia
Pierwotni ludzie prowadzili koczowniczy tryb życia, nieustannie przemieszczając się w poszukiwaniu pożywienia. Przełom nastąpił, gdy zaczęli uprawiać rośliny i hodować zwierzęta - to doprowadziło do rewolucji neolitycznej, czyli przejścia na osiadły tryb życia. Proces ten rozpoczął się około IX tysiąclecia p.n.e. w regionie Żyznego Półksiężyca na Bliskim Wschodzie.
Żyzne, dobrze nawodnione doliny zapewniały dostatek pożywienia, co spowodowało wzrost populacji i powstanie pierwszych osad. Wraz z rolnictwem rozwijała się technologia - ludzie udoskonalali narzędzia jak motyki i żarna do mielenia zboża. Około 6500 r. p.n.e. pierwsi rolnicy dotarli do Europy, osiedlając się na wyspach Morza Egejskiego i Półwyspie Bałkańskim.
Ludzkie umiejętności stale się rozwijały. W III tysiącleciu p.n.e. ludzie zaczęli wytwarzać przedmioty z miedzi, później z brązu (początek epoki brązu), a pod koniec II tysiąclecia p.n.e. rozpoczęła się epoka żelaza. Równolegle rozwijała się sztuka - pierwsze malowidła naskalne przedstawiające sceny polowań pochodzą sprzed około 20 tysięcy lat. Do najsłynniejszych należą te z jaskini w Lascaux.
Ciekawostka! Jedne z najstarszych osad, jak Jerycho (ok. 8350 r. p.n.e. w Palestynie) i Çatal Hüyük (ok. 7550 r. p.n.e. w Turcji), pokazują pomysłowość naszych przodków. Podczas gdy Jerycho było głównie osadą rolniczą, Çatal Hüyük miało tak przemyślną budowę, że nie potrzebowało murów obronnych, a jego mieszkańcy zajmowali się już rzemiosłem!