Zjednoczenie Niemiec
Od kongresu wiedeńskiego Prusy i Austria rywalizowały o przewodnictwo wśród państw niemieckich. Chociaż Austria stała na czele Związku Niemieckiego, to Prusy zaczęły umacniać swoją pozycję. W 1834 roku pod przywództwem Prus powstał Niemiecki Związek Celny, który zlikwidował bariery handlowe między 18 niemieckimi państwami.
Prawdziwe zjednoczenie rozpoczęło się, gdy w 1861 roku tron w Prusach objął Wilhelm I, który mianował Ottona von Bismarcka kanclerzem. Bismarck wierzył, że zjednoczenie powinno nastąpić "krwią i żelazem", czyli poprzez działania wojenne.
Zapamiętaj: Bismarck przeprowadził trzy kluczowe wojny, które doprowadziły do zjednoczenia: z Danią (1864), z Austrią (1866) i z Francją (1870-1871).
Po wygranej z Austrią w bitwie pod Sadową w 1866 roku, Związek Niemiecki został zlikwidowany, a w jego miejsce powstał Związek Północnoniemiecki. Ostatnim etapem była sprytnie sprowokowana przez Bismarcka wojna z Francją, zakończona pruskim zwycięstwem pod Sedanem. W jej wyniku Prusy uzyskały Alzację i Lotaryngię.
Proces jednoczenia zakończył się w 1871 roku, gdy w Wersalu ogłoszono powstanie Cesarstwa Niemieckiego (II Rzeszy). Wilhelm I został cesarzem, a Otto von Bismarck kanclerzem zjednoczonego państwa.