Nazewnictwo związków organicznych
Nazywanie złożonych związków organicznych wymaga systematycznego podejścia. Po wybraniu najdłuższego łańcucha węglowego, numerujemy atomy węgla tak, aby podstawniki otrzymały jak najniższe numery. Następnie nazywamy każdy podstawnik, dodając przedrostek określający jego pozycję.
Podstawniki alkilowe otrzymują nazwy od macierzystych alkanów przez usunięcie końcówki "-an" i dodanie "-ylo": metan → metyl CH3−, etan → etyl CH3CH2−, propan → propyl CH3CH2CH2−. Jeśli ten sam podstawnik występuje wielokrotnie, używamy przedrostków "di-", "tri-", "tetra-" itd.
W podanym przykładzie mamy 3-etylo-2,2,4-trimetylopentan, co oznacza pochodną pentanu z grupą etylową przy trzecim atomie węgla oraz trzema grupami metylowymi przy drugim (dwie grupy) i czwartym atomie węgla.
🔑 Kluczowa zasada: Zawsze numeruj łańcuch tak, aby suma numerów podstawników była jak najmniejsza. Dzięki temu unikniesz błędów w nazewnictwie!
Drugi przykład pokazuje 3,4,4,5-tetrametyloooktan - związek oparty na oktanie (8 atomów węgla) z czterema grupami metylowymi przy atomach węgla o numerach 3, 4, 4 i 5.