Drugi i trzeci tryb warunkowy
Drugi okres warunkowy (2 conditional) stosujemy, gdy mówimy o mało prawdopodobnych lub hipotetycznych sytuacjach w teraźniejszości lub przyszłości. To klasyczne "gdybanie".
Budowa drugiego trybu warunkowego to: IF + PAST SIMPLE + WOULD + BEZOKOLICZNIK. Przykłady: "If he didn't work long hours every day, he wouldn't be tired all the time" (Gdyby nie pracował codziennie tak długo, nie byłby ciągle zmęczony) lub "If I were you, I would tell them the truth" (Gdybym był tobą, powiedziałbym im prawdę).
Trzeci okres warunkowy (3 conditional/Third conditional) odnosi się do przeszłości i sytuacji, które się nie wydarzyły. Używamy go do wyrażania żalu lub rozważania alternatywnych scenariuszy przeszłości.
💡 W drugim trybie warunkowym po "if" używamy czasu przeszłego, ale nie oznacza to, że mówimy o przeszłości! Wyrażamy w ten sposób nierealne sytuacje teraźniejsze lub przyszłe.
Każdy tryb warunkowy ma swoje zastosowanie zależne od stopnia prawdopodobieństwa wydarzenia: od pewnego (0 conditional), przez prawdopodobne (1 conditional), aż po mało prawdopodobne lub niemożliwe (2 conditional).