Bezokolicznik - kiedy z "to", a kiedy bez?
Bezokolicznik to najważniejsza forma czasownika w angielskim. Wyobraź sobie go jak podstawowy "szkielet" każdego czasownika, który możesz później odmieniać.
Najważniejsze jest to, że bezokolicznik może występować z "to" (np. "to go") lub bez "to" (np. "go"). Brzmi skomplikowanie, ale naprawdę jest prosto!
Ze słówkiem "to" używasz bezokolicznika po czasownikach jak plan, want, decide, promise. Na przykład: "She plans to study at University" - ona planuje studiować na uniwersytecie.
Bezokolicznik bez "to" pojawia się głównie po czasownikach modalnych (can, may, must, should) i po czasownikach "let" oraz "make". Przykład: "She may reply to your email" - ona może odpowiedzieć na twój email.
💡 Zapamiętaj: Po "can, may, must, should" NIGDY nie dajesz "to"!
Bezokolicznik z "to" używasz też do wyrażania celu - "Paul went to the library to borrow a book" (Paweł poszedł do biblioteki, żeby wypożyczyć książkę). To bardzo przydatne w codziennych rozmowach!