Tryby Warunkowe 0 i 1
Zerowy tryb warunkowy (Zero Conditional) jest najłatwiejszy do opanowania! Używamy go, gdy mówimy o faktach, które zawsze zachodzą, i oczywistych zależnościach. Konstrukcja jest prosta: "if/when + Present Simple, Present Simple". Na przykład: "If you heat water to 100 degrees, it boils" (Gdy podgrzewasz wodę do 100 stopni, ona wrze).
Pierwszy tryb warunkowy (First Conditional) stosujemy, gdy mówimy o przyszłości i wydarzeniach, które są prawdopodobne, ale nie pewne. Budujemy go następująco: "if + Present Simple, will + czasownik". Na przykład: "If the weather is good, I'll go for a walk" (Jeśli pogoda będzie dobra, pójdę na spacer).
W pierwszym trybie warunkowym możemy również używać czasowników modalnych (can, must, may) zamiast "will". Na przykład: "If you ever need help, you can always call me" (Jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebować pomocy, zawsze możesz do mnie zadzwonić).
Ważna wskazówka! Kiedy jesteśmy pewni, że warunek się spełni, używamy "when" zamiast "if" - "When we finish the project, we'll go on holiday" (Kiedy skończymy projekt, pojedziemy na wakacje).
Pamiętaj! W zdaniu ze spójnikiem "if" prawie nigdy nie używamy "will". Wyjątek to uprzejme prośby, np. "If you will be so nice to wait a second, I will let Mr Jones know that you're looking for him" (Jeśli byłbyś tak miły i zaczekał chwilkę, dam znać panu Jonesowi, że go szukasz).