Bezokolicznik (Infinitive)
Bezokolicznik w języku angielskim ma kilka form, które odpowiadają różnym czasom. Dla czynności teraźniejszych używamy present infinitive (to write), dla czynności właśnie wykonywanych - present continuous infinitive (to be writing), a dla czynności zakończonych - perfect infinitive (to have written).
To-infinitive (bezokolicznik z "to") używamy w wielu przypadkach: do wyrażania celu (He's joined a gym to build muscle), po czasownikach odnoszących się do przyszłości (agree, hope, plan), czy po wyrażeniach typu would like/prefer, gdy mówimy o konkretnej preferencji.
Bezokolicznik bez "to" stosujemy po czasownikach modalnych (might, can), po czasownikach let/make/see/hear/feel oraz po wyrażeniach had better i would rather. Ciekawostka: z czasownikiem help możemy używać obu form, choć w amerykańskim angielskim częściej pomija się "to".
💡 Wskazówka: Zapamiętaj, że po czasownikach make/see/hear w stronie biernej zawsze używamy "to" - He was made to run around the track.