Czasy przyszłe w języku angielskim
Future Simple używamy do spontanicznych decyzji, przewidywań, obietnic i propozycji. Tworzymy go używając "will" + czasownik w podstawowej formie. Na przykład: "I'm cold, I will close the window" (Jest mi zimno, zamknę okno) lub "She will not call you tomorrow" (Ona nie zadzwoni do ciebie jutro).
Future Continuous opisuje czynności, które będą trwały w określonym momencie w przyszłości. Konstrukcja to "will be + czasownik z końcówką -ing". Przykładowo: "This time tomorrow, I will be flying to Spain" (Jutro o tej porze będę leciał do Hiszpanii) lub "Don't call me this evening, I will be watching TV" (Nie dzwoń do mnie wieczorem, będę oglądał telewizję).
Wskazówka: Future Continuous świetnie nadaje się do opisywania czynności, które będą w trakcie, gdy coś innego się wydarzy. To jak zatrzymanie klatki filmu w przyszłości!
Future Perfect Simple stosujemy, gdy mówimy o czynnościach, które zakończą się do określonego momentu w przyszłości. Tworzymy go jako "will have + forma przeszła czasownika". Na przykład: "By next year, I will have finished my school" (Do przyszłego roku skończę szkołę) lub "By 2050, scientists will have found a cure for cancer" (Do 2050 roku naukowcy znajdą lekarstwo na raka).
Future Perfect Continuous podkreśla długość trwania czynności do określonego momentu w przyszłości. Konstrukcja to "will have been + czasownik z końcówką -ing". Przykład: "By next year, I will have been working here for six years" (Do przyszłego roku będę pracował tutaj przez sześć lat).