Czasy przeszłe w języku angielskim
Past Simple używamy, kiedy mówimy o rzeczach, które całkowicie zakończyły się w przeszłości. To idealny czas do opowiadania historii, opisywania rutyny z przeszłości czy sekwencji wydarzeń (jedno po drugim).
Budowa tego czasu jest prosta. Dla zdań twierdzących: osoba + czasownik w drugiej formie. Jeśli czasownik jest regularny, dodajemy końcówkę -ed (np. I watched TV). Jeśli nieregularny, używamy jego drugiej formy (np. They went to bed early). Dla zdań przeczących: osoba + didn't + czasownik w pierwszej formie (np. I didn't watch the film). Pytania tworzymy: Did + osoba + czasownik w pierwszej formie (np. Did she go there?).
Past Continuous opisuje czynności, które trwały przez pewien czas w przeszłości. Używamy go, gdy chcemy podkreślić, że coś działo się w konkretnym momencie w przeszłości (np. This time yesterday I was watching TV).
Wskazówka: Wyobraź sobie Past Simple jako zdjęcie wydarzenia z przeszłości, a Past Continuous jako film pokazujący czynność w trakcie!
Budowa Past Continuous jest również nieskomplikowana. W zdaniach twierdzących: osoba + was/were + czasownik z końcówką -ing (np. I was running this time yesterday). Przeczenia tworzymy dodając wasn't/weren't (np. I wasn't running this time yesterday), a pytania przestawiając kolejność: Was/Were + osoba + czasownik z -ing (np. Was she running that time yesterday?).