Formy czasu przeszłego
Past Simple to najprostsza forma czasu przeszłego. Tworzymy ją dodając do czasownika końcówkę -ed lub używając 2. formy czasownika nieregularnego (np. broke, went). Używamy jej, gdy mówimy o czynności zakończonej w przeszłości. Na przykład: "I broke the window" (Rozbiłem okno).
Past Continuous opisuje czynność, która trwała w określonym momencie w przeszłości. Tworzymy go przy pomocy was/were + czasownik z końcówką -ing. Przykład: "I was breaking the window" (Rozbijałem okno) lub "I was writing at 6.00 p.m." (Pisałem o 6 wieczorem).
Past Perfect stosujemy, gdy chcemy pokazać, że jedna czynność wydarzyła się przed inną czynnością w przeszłości. Konstrukcja to: had + 3. forma czasownika. Przykład: "I had broken the window before I saw her" (Rozbiłem okno zanim ją zobaczyłem).
Wskazówka: Zwróć uwagę na różnicę między "used to" (zwykłem coś robić) a "be used to" (być przyzwyczajonym do czegoś) - to dwie różne konstrukcje! Konstrukcja "be used to + gerund" oznacza przyzwyczajenie: "I'm used to getting up early" (Jestem przyzwyczajony do wstawania wcześnie).