Czasy teraźniejsze w języku angielskim
Present Simple to czas, którego używasz do opisywania zwyczajów i faktów. W zdaniach twierdzących po prostu używasz czasownika, dodając końcówkę (e)s tylko w 3 osobie liczby pojedynczej (he, she, it). Gdy chcesz zaprzeczyć, wstawiasz don't lub doesn't przed czasownikiem. Pytania tworzysz rozpoczynając od Do lub Does.
Present Continuous pokazuje, co dzieje się właśnie teraz. Składa się z czasownika to be am/is/are i czasownika z końcówką -ing. Przeczenia tworzysz dodając "not" do czasownika posiłkowego (isn't, am not, aren't), a pytania przez przestawienie podmiotu i czasownika posiłkowego.
Wskazówka: Zapamiętaj, że Present Simple używasz z określeniami częstotliwości (always, often, usually, never), a Present Continuous z określeniami typu "now" czy "at the moment".
Czasowniki to be i have got są specjalne. "To be" (jestem, jesteś) tworzysz używając odpowiedniej formy: am, is lub are. Natomiast "have got" (mam, posiadam) używa form have got lub has got (dla 3 osoby liczby pojedynczej). Przeczenia tworzy się dodając "not" (isn't, am not, aren't) lub używając haven't got/hasn't got.