Czasownik TO BE - podstawy
Czasownik "to be" używamy, gdy chcemy powiedzieć coś o wieku, narodowości lub opisać cechy i położenie osób lub przedmiotów. Najczęściej tłumaczymy go jako "być", "jestem", "jesteś" itd.
W zdaniach twierdzących używamy odpowiednich form w zależności od osoby. Dla "I" używamy 'm/am, dla "he/she/it" używamy 's/is, a dla "we/you/they" stosujemy 're/are. Na przykład: "I'm sixteen" (Mam szesnaście lat) lub "The book is on the table" (Książka jest na stole).
W zdaniach przeczących dodajemy "not" do odpowiedniej formy czasownika. Mówimy więc "I'm not" (nie jestem), "he isn't" (on nie jest) lub "they aren't" (oni nie są). To naprawdę proste, gdy już się przyzwyczaisz!
Wskazówka! Skrócone formy jak "I'm", "isn't" czy "aren't" są częściej używane w mowie codziennej i nieformalnych tekstach, podczas gdy pełne formy występują w języku formalnym.