Typy zdań warunkowych w języku angielskim
Zdania warunkowe typu zerowego (zero conditional) używamy do opisywania uniwersalnych prawd lub sytuacji, które zawsze mają miejsce. Stosujemy schemat: If/When + Present Simple, Present Simple. Na przykład: "When I meet new people, I get very nervous" (Kiedy spotykam nowych ludzi, denerwuję się).
Pierwszy typ warunkowy (first conditional) wyraża realne, możliwe do spełnienia warunki w przyszłości. Budujemy go według wzoru: If/When + Present Simple, will/might/could + bezokolicznik. Przykład: "If you revise for the exam, you will pass it easily" (Jeśli przygotujesz się do egzaminu, zdasz go łatwo).
Drugi typ warunkowy (second conditional) odnosi się do hipotetycznych sytuacji w teraźniejszości lub przyszłości - mało prawdopodobnych lub niemożliwych. Używamy schematu: If + Past Simple, would/might/could + bezokolicznik. Na przykład: "If I had money, I would lend some to you" (Gdybym miał pieniądze, pożyczyłbym ci trochę).
Wskazówka: Zapamiętaj, że w drugim typie warunkowym używamy czasu Past Simple, ale nie odnosi się on do przeszłości, lecz do teraźniejszości lub przyszłości!
Trzeci typ warunkowy (third conditional) dotyczy nierealnych sytuacji w przeszłości - czegoś, co się nie wydarzyło. Konstruujemy go według wzoru: If + Past Perfect, would + have + III forma czasownika. Przykład: "If you had come to my party, you would have met Ann's boyfriend" (Gdybyś przyszedł na moje przyjęcie, poznałbyś chłopaka Ann).