Zdania względne (Relative Clauses)
Zdania względne pomagają nam precyzować informacje o różnych elementach i łączą się ze zdaniem głównym za pomocą zaimków względnych. Dzięki nim możesz tworzyć bardziej złożone i płynne wypowiedzi.
W języku angielskim używamy różnych zaimków w zależności od tego, o czym mówimy. Who stosujemy dla osób (np. The man who lives next door), a which dla rzeczy i zwierząt (np. The book which I read yesterday). That jest uniwersalnym zaimkiem, który możemy użyć zarówno dla osób jak i rzeczy.
Dwa dodatkowe zaimki to whose, używany do wyrażania przynależności (np. The girl whose phone was stolen) oraz whom, formalny zaimek odnoszący się do osób jako dopełnienia (np. The man whom I met yesterday).
Warto zapamiętać! Zdania względne dzielimy na dwa główne typy: zdania określające defining i nieokreślające non−defining. Ta różnica jest kluczowa dla zrozumienia, jak używać przecinków w tych konstrukcjach.
W przypadku zdań względnych nieokreślających non−definingrelativeclauses dodajemy informację, która nie jest niezbędna do zrozumienia zdania. Ta dodatkowa treść jest oddzielona przecinkami, np. "My car, which is blue, runs on petrol". W tych zdaniach nigdy nie używamy zaimka "that".