Liczebniki główne w języku niemieckim
Liczby od 1 do 12 mają w niemieckim swoje unikalne formy. Musisz je po prostu zapamiętać: eins (1), zwei (2), drei (3), vier (4), fünf (5), sechs (6), sieben (7), acht (8), neun (9), zehn (10), elf (11), zwölf (12).
Liczby od 13 do 19 tworzysz łatwo - dodajesz końcówkę "-zehn" do liczby podstawowej (z drobnymi zmianami): dreizehn (13), vierzehn (14), fünfzehn (15), sechzehn (16), siebzehn (17), achtzehn (18), neunzehn (19).
Dziesiątki też mają swoje specjalne nazwy, które warto zapamiętać: zwanzig (20), dreißig (30), vierzig (40), fünfzig (50), sechzig (60), siebzig (70), achtzig (80), neunzig (90), (ein)hundert (100).
💡 Wskazówka: Zauważ, że w liczbach 13-19 końcówka "-zehn" oznacza "dziesięć". To pomaga zapamiętać, że np. "fünfzehn" to dosłownie "pięć-dziesięć" czyli 15!