Liczby po niemiecku
Podstawowe liczby od 1 do 10 to: eins (1), zwei (2), drei (3), vier (4), fünf (5), sechs (6), sieben (7), acht (8), neun (9), zehn (10). Warto je zapamiętać, bo stanowią podstawę do tworzenia większych liczb.
Liczby od 11 do 20 mają swoje specjalne nazwy: elf (11), zwölf (12), a od 13 do 19 tworzymy dodając "zehn" do liczby podstawowej: dreizehn (13), vierzehn (14), fünfzehn (15), sechzehn (16), siebzehn (17), achtzehn (18), neunzehn (19), zwanzig (20).
Dziesiątki to: zwanzig (20), dreißig (30), vierzig (40), fünfzig (50), sechzig (60), siebzig (70), achtzig (80), neunzig (90). Liczby typu 21, 22 itd. tworzymy według schematu: jednostka + "und" + dziesiątka, np. einundzwanzig (21).
Ciekawostka: W języku niemieckim jednostki wymienia się przed dziesiątkami i łączy słowem "und" (i), np. 21 to einundzwanzig, czyli dosłownie "jeden-i-dwadzieścia" – odwrotnie niż w języku polskim!
Liczby setki i tysiące: hundert (100), zweihundert (200), dreihundert (300), tausend (1000), zehntausend (10 000), hunderttausend (100 000), Million (1 000 000). Duże liczby tworzymy łącząc ze sobą poznane wcześniej elementy.