Przypadki w języku niemieckim
Nauka przypadków w języku niemieckim jest prostsza niż myślisz! W przeciwieństwie do polskiego, gdzie odmieniamy cały wyraz, w niemieckim odmieniamy przede wszystkim rodzajnik. Do tego mamy tylko cztery przypadki, z których najczęściej używane są mianownik, celownik i biernik.
Każdy przypadek odpowiada na inne pytania i służy określonym celom. Nominativ (mianownik) odpowiada na pytania "co?" i "kto?". Genitiv (dopełniacz) używamy przy pytaniach "czyj?", "czyja?", "czyje?". Dativ (celownik) stosujemy przy pytaniach "komu?", "czemu?" oraz "gdzie?". Z kolei Akkusativ (biernik) używamy przy pytaniach "kogo?", "co?" i "dokąd?".
W niemieckim rodzajniki dzielą się na określone (der, die, das) i nieokreślone (ein, eine). Mamy też przeczące "kein" oraz dzierżawcze jak "mein". Wszystkie odmieniają się według tych samych reguł przypadków, w zależności od rodzaju rzeczownika (męski, żeński, nijaki) oraz liczby (pojedyncza lub mnoga).
Wskazówka! Ucząc się niemieckich przypadków, skup się najpierw na zapamiętaniu odmiany rodzajników określonych (der, die, das). To da Ci solidną podstawę do nauki pozostałych rodzajników.