Tworzenie trybu rozkazującego dla 2 osoby
Kiedy chcesz komuś powiedzieć, żeby coś zrobił, użyj trybu rozkazującego. Dla jednej osoby (2 osoba lp.) odejmujesz końcówkę od formy "du". Na przykład od "du machst" (robisz) tworzymy "mach!" (rób!).
Przy czasownikach nieregularnych może wystąpić zmiana samogłoski w temacie: "du liest" → "lies!" (czytaj!), "du isst" → "iss!" (jedz!). Dla czasowników rozdzielnie złożonych oddzielamy przedrostek: "du räumst auf" → "räum auf!" (posprzątaj!).
Ważna zasada: jeśli temat czasownika kończy się na -t, -d, -tm, -ffn lub -chn, dodajemy "e" przed końcówką osobową: "baden" (kąpać się) → "du badest" → "bade!" (kąp się!), "atmen" (oddychać) → "du atmest" → "atme!" (oddychaj!).
Pamiętaj! Dla grupy osób (2 osoba l.mn.) używasz normalnej formy "ihr" bez zmian: "ihr macht" → "macht!" (róbcie!), "ihr esst" → "esst!" (jedzcie!).