Literatura dwudziestolecia międzywojennego to kluczowy okres w historii polskiej literatury, charakteryzujący się różnorodnością nurtów i grup literackich. Najważniejsze ugrupowania to Awangarda Krakowska i Skamandryci, które reprezentowały odmienne podejścia do twórczości poetyckiej.
Główne cechy okresu:
- Odejście od romantycznych wzorców i zwrot ku nowoczesności
- Rozwój różnorodnych grup poetyckich i literackich
- Eksperymentowanie z formą i treścią utworów
- Zainteresowanie tematyką społeczną i cywilizacyjną
- Nowe podejście do języka poetyckiego