Podstawowe informacje o "Antygonie w Nowym Jorku"
"Antygona w Nowym Jorku" to tragikomedia Janusza Głowackiego z 1992 roku, która opowiada o losie bezdomnych z nowojorskiego parku. Główna bohaterka, Portorykanka Anita, z pomocą dwóch kolegów próbuje wykraść ciało zmarłego ukochanego Johnny'ego, by zapewnić mu godny pochówek.
Tytuł nawiązuje bezpośrednio do antycznej Antygony, która podobnie poświęciła życie, by pochować wbrew zakazom ciało brata. Dramat składa się z dwóch aktów (łącznie szesnaście scen), a akcja rozgrywa się podczas jednej nocy w nowojorskim parku i na molo w Bronksie.
Wśród głównych bohaterów znajdziemy Anitę - trzydziestokilkuletnią Portorykankę, która po utracie pracy i domu żyje na ulicy. Kobieta twierdzi, że była zakochana w Johnnym i chce zapewnić mu godny pochówek. Niestety, jej historia kończy się tragicznie - zostaje zgwałcona, a później popełnia samobójstwo, wieszając się na bramie parku.
Warto zapamiętać: Dramat łączy elementy tragedii i komedii (tragikomedia), tworząc przejmujący obraz współczesnej bezdomności z odniesieniami do antycznych wzorców.
Interesującą postacią jest też Policjant, który pełni rolę chóru znanego z antycznych tragedii - wygłasza monologi do publiczności. Choć próbuje przedstawić się jako osoba szanująca bezdomnych, w rzeczywistości nimi gardzi, co pokazuje jego hipokryzję.