Filozofia, literatura i teatr
Starożytni stworzyli dwa główne nurty filozoficzne. Stoicyzm (Zenon z Kition) głosił, że szczęście to cnota i życie zgodne z rozumem - nie wolno ulegać skrajnym emocjom. Epikureizm (Epikur) stawiał na szczęście i unikanie cierpień - stąd słynne "carpe diem" Horacego.
Literatura antyczna dzieli się na lirykę (monologi z rytmizacją), epikę (z narratorem i fabułą) oraz dramat (przeznaczony na scenę). Tragedia to szczególny gatunek, gdzie szlachetni bohaterowie walczą z fatum i doznają klęski, co prowadzi widza do katharsis.
Teatr narodził się z obrzędów ku czci Dionizosa. Składał się z theatron (widownia), orchestra (miejsce chóru), proskenion (scena dla aktorów) i skene (zaplecze). Koryfeusz był przewodnikiem chóru i prototypem pierwszego aktora.
Ważne na klasówkę: Tragedia musi przestrzegać zasady trzech jedności (miejsce, czas, akcja) i zasady decorum (jednorodność stylistyczna)!