Apokalipsa św. Jana
Apokalipsa św. Jana powstała, by pocieszyć i wesprzeć chrześcijan cierpiących prześladowania. Jej symboliczny język miał umacniać wiarę i dawać nadzieję na ostateczne zwycięstwo dobra.
Struktura wydarzeń w Apokalipsie jest precyzyjnie zaplanowana. Rozpoczyna się od zatrąbienia, po którym następuje upadek gwiazdy na ziemię i otrzymanie tajemniczego klucza. Po otwarciu Studni Czeluści pojawia się dym, z którego wychodzi szarańcza otrzymująca moc szkodzenia ludziom.
Szarańcza to jeden z kluczowych symboli, reprezentujący karę dla tych, którzy nie znaleźli ochrony u Boga. Przez pięć miesięcy będzie zadawać niewyobrażalne cierpienie podobne do ukąszenia skorpiona. Co ciekawe, ludzie dotknięci tą plagą, mimo że będą pragnąć śmierci, nie umrą.
💡 Ciekawostka: Apokalipsa jest pełna symboli, które miały być zrozumiałe dla ówczesnych chrześcijan, ale zakodowane dla prześladowców. Dlatego używa tak wielu metafor i obrazów zamiast dosłownych opisów.
Tekst zawiera też inne ważne symbole: czterech jeźdźców Apokalipsy symbolizujących klęski, Niewiastę obleczoną w słońce reprezentującą Kościół, Jeruzalem jako znak życia wiecznego, Smoka z siedmioma głowami będącego symbolem szatana oraz księgę zamkniętą na siedem pieczęci skrywającą ostateczne tajemnice.