Barok to epoka w kulturze europejskiej trwająca od końca XVI do końca XVII wieku, charakteryzująca się złożonością, kontrastami i bogactwem form. W Polsce okres ten przypadł na lata 1620-1764.
• Główne cechy baroku to metafizyczny niepokój, rozważania o duszy i ciele, motyw vanitas, miłosne rozterki oraz próba pogodzenia sacrum i profanum.
• Filozofia baroku opierała się na racjonalizmie Kartezjusza, rozważaniach Pascala o kondycji ludzkiej, panteizmie Spinozy i teodyceach Leibniza.
• W malarstwie dominowały dzieła Rubensa, Velázqueza, Rembrandta i Caravaggia, charakteryzujące się realizmem, światłocieniem i bogactwem form.
• Poezja metafizyczna i dworska stanowiły ważne nurty literackie epoki, reprezentowane przez twórców takich jak Daniel Naborowski i Jan Andrzej Morsztyn.
