Barok to epoka kontrastów i głębokich przemian w kulturze europejskiej, charakteryzująca się barokowymi pojęciami literatury polskiej oraz złożonym podejściem do życia i sztuki.
• Okres trwający w Polsce od lat 30. XVII wieku do połowy XVIII wieku, cechujący się silnym wpływem kontrreformacji i sarmatyzmu
• Cechy charakterystyczne człowieka baroku obejmowały wewnętrzne rozdarcie, dumę z osiągnięć przy jednoczesnym zwątpieniu w możliwości poznawcze
• Literatura epoki charakteryzowała się bogatym językiem, konceptyzmem i marinizmem
• Sarmatyzm i teatralizacja życia w Polsce stanowiły fundamentalne elementy kultury szlacheckiej
• Filozofia epoki oscylowała między racjonalizmem Kartezjusza a sceptycyzmem Pascala