Struktura Biblii

Biblia jest uznawana za świętą księgę, której autorzy zostali natchnieni przez Boga. Dzieli się na dwa główne testamenty o różnych charakterystykach.

Stary Testament zawiera 46 ksiąg napisanych przed narodzinami Chrystusa w językach hebrajskim, greckim i aramejskim. Obejmuje Pięcioksiąg Mojżeszowy (Księgi: Rodzaju, Wyjścia, Kapłańska, Liczb i Powtórzonego Prawa), księgi dydaktyczne (m.in. Hioba, Psalmów, Przysłów) oraz księgi prorockie.

Nowy Testament składa się z 27 ksiąg napisanych w języku greckim. Zawiera Ewangelie (św. Mateusza, św. Łukasza, św. Marka i św. Jana), Dzieje Apostołów, Listy Apostolskie oraz Apokalipsę.

💡 Warto zapamiętać podział na sacrum (wszystko co święte, związane z wiarą) i profanum (wszystko co ludzkie, przyziemne) - to kluczowe pojęcia do zrozumienia charakteru Biblii!

Tłumaczenia Biblii

Biblia była wielokrotnie tłumaczona na różne języki. Septuaginta to tłumaczenie Starego Testamentu z hebrajskiego na grecki, a Wulgata to przekład z hebrajskiego i greckiego na łacinę, który stał się podstawą tłumaczeń na języki narodowe.

W Polsce pierwszym tłumaczeniem była Biblia królowej Zofii z XV wieku (z języka czeskiego). Aktualnie używamy Biblii Tysiąclecia z 1965 roku.

W Księdze Rodzaju opisana jest historia Adama i Ewy. Szatan w postaci węża przekonuje Ewę do zjedzenia zakazanego owocu, obiecując poznanie dobra i zła. Konsekwencje tego czynu były poważne: wąż został przeklęty, Ewa została poddana mężczyźnie i skazana na trudy macierzyństwa, a Adam został wygnany z raju i skazany na ciężką pracę.

🔍 Uważaj! Historia Adama i Ewy to nie tylko opowieść o nieposłuszeństwie, ale głębszy przekaz o wyborach, konsekwencjach i relacji człowieka z Bogiem.

Ważne księgi Starego Testamentu

Księga Hioba opisuje historię zamożnego i bogobojnego człowieka, który w jednej chwili traci cały majątek i rodzinę. Mimo tych nieszczęść pozostaje wierny Bogu, za co ostatecznie zostaje wynagrodzony nowymi bogactwami i rodziną.

Księga Koheleta (Eklezjastesa) przedstawia refleksje na temat życia i jego sensu. Kohelet dochodzi do wniosku, że człowiek nie jest w stanie w pełni zrozumieć Boga i świata. Uczy, że wszystko jest powtarzalne i na wszystko jest odpowiedni czas. Zachęca do cieszenia się życiem i czynienia dobra.

Pieśń nad Pieśniami to utwór, który na pierwszy rzut oka wydaje się opowieścią o miłości między dwojgiem ludzi. Jednak na głębszym poziomie symbolizuje miłość między człowiekiem a Bogiem. Była przeznaczona dla dojrzałych czytelników, którzy potrafili dostrzec ten duchowy wymiar.

❤️ Pamiętaj, że Pieśń nad Pieśniami to nie tylko opowieść o ludzkiej miłości, ale także metafora duchowej więzi człowieka z Bogiem!

Psalmy

Psalmy to religijne pieśni o podniosłym tonie, skierowane do Boga. W Biblii znajduje się około 150 psalmów zebranych w 5 ksiąg. Tradycyjnie za ich autora uważany jest król Dawid, choć w rzeczywistości napisał tylko około 73 z nich.

Psalmy dzielą się na różne rodzaje: dziękczynne, pochwalne, błagalne i dydaktyczne. Każdy rodzaj pełni inną funkcję w relacji człowieka z Bogiem.

Psalm 1 (Dwie drogi życia) przedstawia szczęśliwego człowieka jako osobę przestrzegającą zasad religii, porównywaną do drzewa rosnącego nad płynącą wodą. Pokazuje kontrast między życiem w zgodzie z Bogiem a życiem grzesznym.

Psalm 130 to wyznanie grzechów i prośba o Boże miłosierdzie. Autor uznaje, że tylko Bóg może go ocalić i wyraża nadzieję na spotkanie z Nim. Charakterystyczną cechą tego psalmu jest paralelizm – powtarzanie tych samych treści innymi słowami.

🎵 Gdy czytasz psalmy, zwróć uwagę na ich rytm i powtórzenia! Te elementy pomagały w zapamiętywaniu i śpiewaniu psalmów w czasach, gdy były przekazywane ustnie.

Apokalipsa

Apokalipsa to ostatnia księga Nowego Testamentu, pełna symbolicznych wizji dotyczących końca świata. Jednym z najbardziej znanych obrazów jest przybycie czterech jeźdźców, zwiastujących różne klęski.

Pierwszy jeździec na białym koniu nosi wieniec i symbolizuje zwycięzcę. Drugi na ognistym koniu dzierży wielki miecz i reprezentuje niszczycielską siłę wojny. Trzeci jeździec na czarnym koniu z wagą symbolizuje głód. Czwarty na trupio bladym koniu to sama śmierć.

W Apokalipsie smok symbolizuje szatana, a Baranek reprezentuje Jezusa Chrystusa - siłę dobra. Księga ta przedstawia ostateczną walkę między dobrem a złem.

🔥 Apokalipsa nie służy straszeniu! Jest raczej przekazem nadziei, że mimo trudności i cierpień dobro ostatecznie zwycięży nad złem.