Środki stylistyczne w „Deszczu jesiennym"
Wyobraź sobie monotonny dźwięk kropel deszczu o szyby - właśnie tak Staff buduje swój wiersz. Klamra kompozycyjna sprawia, że utwór zaczyna się i kończy podobnymi wersami, tworząc zamkniętą całość.
Staff mistrzowsko wykorzystuje instrumentację głoskową - nagromadzenie dźwięków „sz", „cz", „dz", „s" naśladuje szum deszczu. Frazy jak „światła szarego blask sączy się senny" dosłownie brzmią jak padający deszcz!
Onomatopeje („dzwoni", „tłuką", „jęk szklany") sprawiają, że słyszysz prawdziwe dźwięki ulewy. To jak soundtrack do wiersza. Synestezje mieszają różne zmysły - światło „sączy się" jak płyn, co tworzy oniryczną atmosferę.
Wskazówka: Zwróć uwagę, jak regularna budowa wiersza naśladuje jednostajnie spadające krople!