Najważniejsi twórcy od Oświecenia do Młodej Polski
Oświecenie 1.poł.XVIIIw.−1822 przyniosło kult rozumu i nauki. W Polsce tworzyli Ignacy Krasicki – "książę poetów polskich", autor bajek i satyr, oraz Franciszek Karpiński – twórca sentymentalnych utworów, w tym kolęd. Ważny był też poeta Dionizy Kniaźnin.
Romantyzm (1822-1863) to czas emocji, wyobraźni i narodowowyzwoleńczych idei. Największymi twórcami byli Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński (tzw. trzej wieszcze). Istotne postaci to też poeta Cyprian Kamil Norwid i komediopisarz Aleksander Fredro. W Niemczech tworzył Johann Wolfgang Goethe.
Pozytywizm (1863-1890) przyniósł zwrot ku realizmowi i pracy organicznej. Najważniejsi twórcy to Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Eliza Orzeszkowa i Maria Konopnicka. Z zagranicy warto pamiętać o Fiodorze Dostojewskim, Mikołaju Gogolu i Gustawie Flaubercie.
💡 Pamiętaj: Henryk Sienkiewicz otrzymał Nagrodę Nobla w 1905 roku za całokształt twórczości, głównie za powieść "Quo Vadis".
Młoda Polska (1890-1918) to okres fascynacji symbolizmem i dekadencją. Kluczowi twórcy to Stanisław Wyspiański, Władysław Reymont (noblista), Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer i Leopold Staff.