Czym jest epos i jak rozpoznać go w "Panu Tadeuszu"
Kiedy słyszysz słowo epos, myśl od razu o wielkiej, narodowej opowieści napisanej wierszem. To gatunek literacki, który istnieje od tysięcy lat i opowiada o najważniejszych momentach w historii jakiegoś narodu.
Epos ma bardzo konkretne cechy, które łatwo zapamiętasz. Przede wszystkim to zawsze obszerny utwór napisany wierszem, który zaczyna się inwokacją - czyli zwrotem do kogoś ważnego. Opowiada o przełomowych wydarzeniach dla całej społeczności i łączy elementy historyczne z realistycznym przedstawieniem.
W "Panu Tadeuszu" wszystkie te cechy są jak na dłoni. Mickiewicz napisał go wierszem, podzielił na 12 ksiąg i epilog, a zaczął inwokacją do ojczyzny. Poeta porównuje Polskę do zdrowia i zwraca się do Matki Boskiej Częstochowskiej oraz Ostrobramskiej o duchowe przeniesienie do ukochanej ojczyzny.
Najważniejsze w eposie są dwa rodzaje bohaterów: bohater jednostkowy (w "Panu Tadeuszu" to Jacek Soplica) i bohater zbiorowy (czyli szlachta zaściankowa). Narrator jest wszechwiedzący - wie wszystko, ale sam nie bierze udziału w akcji. Dzięki temu może opisywać piękne sceny przyrody i używać podniosłego języka pełnego środków poetyckich.
💡 Zapamiętaj: Epos = wielka narodowa opowieść w wierszach z bohaterem jednostkowym i zbiorowym!