Zjawiska fonetyczne i akcent
Uproszczenia grup spółgłoskowych to zjawisko, w którym opuszczamy jedną ze spółgłosek podczas wymowy. Zamiast "wstrząs" mówimy fstszons, a "otrzymać" wymawiamy jako otszymacˊ. Te uproszczenia ułatwiają nam mówienie.
Kolejne ważne zjawisko to utrata dźwięczności na końcu wyrazu. Ostatnia spółgłoska dźwięczna w wyrazie traci swoją dźwięczność, np. "kod" wymawiamy kot, "śnieg" jako sˊniek, a "lew" jako lef. Warto wiedzieć, że to zjawisko nie dotyczy głosek sonornych (m, n, l, r), które nie mają par bezdźwięcznych.
W języku polskim występują dwa rodzaje akcentu. Akcent zdaniowy to wyróżnienie wyrazów w zdaniu, zależne od intencji wypowiedzi. Akcent wyrazowy to nacisk kładziony na określoną sylabę w wyrazie - w języku polskim zwykle pada on na przedostatnią sylabę, np. bu-TEL-ka, ka-NAP-ka, mia-STO.
Pamiętaj! Polski akcent wyrazowy jest stały i zazwyczaj pada na przedostatnią sylabę. To sprawia, że nasz język ma charakterystyczny, rozpoznawalny rytm!