Głoski nosowe i akcent
Głoski nosowe to te, przy których powietrze wydostaje się nosem (ą, ę, m, n, mi, ni, ń). Natomiast przy wymawianiu głosek ustnych powietrze wychodzi tylko przez usta (a, e, i, o, u, b, c, d itd.).
W języku polskim akcent zwykle pada na przedostatnią sylabę wyrazów wielosylabowych, np. so-nec-ko, za-ja-da-my, prze-wo-dni-cza-cy. Jednak istnieją wyjątki! Akcent pada na trzecią sylabę od końca w wyrazach zakończonych na -ika, -yka np.gra−fi−ka,po−li−ty−ka.
Nietypowy akcent występuje też w 1. i 2. osobie liczby mnogiej czasowników w czasie przeszłym, np. prze-czy-ta-li-śmy, u-go-to-wa-ły-ście. Podobnie jest z czasownikami z ruchomą cząstką: bym, by, byśmy, byście - wtedy akcent pada na trzecią sylabę od końca.
Zapamiętaj! Akcent na trzecią sylabę od końca pada również w liczebnikach złożonych z dwóch członów, np. czte-ry-sta, sie-dem-set, o-siem-set.
Litera "i" może pełnić różne funkcje: zmiękcza spółgłoskę np.sia−no,bia−ły, tworzy sylaby i−ko−na,i−ry−ta−cja lub pełni obie funkcje jednocześnie sil−ny,ci−cho,ser−nik.