Bajronizm jako nurt i wzorzec osobowy
Bajronizm to nie tylko sposób pisania, ale całka filozofia życia młodego pokolenia romantyków. W sferze ideowej oznacza bunt przeciwko fałszywej rzeczywistości, walkę o wolność jednostki i narodów, zerwanie z klasycznymi konwencjami.
Bohater bajroniczny to samotnik, wyobcowany ze społeczeństwa, dumny i tajemniczy. Zaznał wielkiej miłości, która skończyła się tragicznie. W przeszłości popełnił zbrodnię (zazwyczaj zemstę), której nie żałuje. Zemsta to główny motor jego działania.
Byron żył zgodnie ze swoimi ideałami - był skandalistą, buntownikiem, kochankiem wielu kobiet. Współcześni utożsamiali go z jego bohaterami: Giaurem, Korsarzem, Childe Haroldem. To właśnie Byron stworzył wzorzec romantycznego poety-wojownika.
Czasy Byrona były burzliwe: rewolucja francuska, wojny napoleońskie, ruchy wolnościowe w całej Europie. Jego twórczość stała się manifestem pokolenia domagającego się wolności i indywidualności.
Ważne na sprawdzian: Bajronizm to zarówno nurt literacki (bunt, wolność twórcza), jak i wzorzec osobowy (duma, samotność, tajemniczość).