Hymn do miłości ojczyzny - podstawowe informacje
Krasicki napisał ten ośmiowersowy hymn w 1774 roku, kiedy Polska przeżywała jeden z najtrudniejszych momentów w historii. Po I rozbiorze kraju poeta postanowił podnieść na duchu rodaków.
Utwór zadebiutował w czasopiśmie "Zabawy Przyjemne i Pożyteczne" i od razu stał się hitem. Został oficjalną pieśnią Szkoły Rycerskiej i trafił nawet do podręczników gramatyki - tak bardzo podobał się czytelnikom!
W 1807 roku Józef Elsner skomponował do niego muzykę, dzięki czemu hymn zyskał jeszcze większą popularność. Podczas powstań listopadowego i styczniowego śpiewano go na uroczystościach patriotycznych.
Ciekawostka: Hymn bywa też nazywany od pierwszych słów - "Święta miłości kochanej ojczyzny".
Budowa i gatunek utworu
Hymn to uroczysta pieśń pochwalna, która ma podnieść na duchu i zjednoczyć ludzi wokół ważnej idei. Krasicki wybrał ten gatunek nieprzypadkowo - chciał stworzyć coś, co będzie brzmiało dostojnie i patetycznie.
Cały utwór składa się z ośmiu wersów (oktawa), każdy ma dokładnie 11 sylab. Ta regularna budowa sprawia, że hymn brzmi rytmicznie i melodyjnie - łatwo go zapamiętać i śpiewać.
Rymy są regularne, co dodatkowo wzmacnia wrażenie harmonii i porządku. To ważne, bo hymn ma łączyć ludzi, więc musi brzmieć znajomo i przyjemnie dla ucha.
Treść hymnu - o czym mówi Krasicki
Hymn zaczyna się od apostrofy - zwrotu do "świętej miłości kochanej ojczyzny". To nie jest zwykła miłość, ale coś wzniosłego i niemal religijnego.
Poeta twierdzi, że prawdziwą miłość do ojczyzny odczuwają tylko świadomi patrioci. Dla tej miłości warto poświęcić wszystko - życie, wolność, majątek. Nie straszne są ani więzienia, ani trucizny.
Krasicki przekonuje, że blizny odniesione w walce o ojczyznę to powód do dumy, nie wstydu. Myśli o ojczyźnie dają "bezcenną rozkosz" i wznoszą człowieka ponad codzienność. Jeśli można pomóc krajowi, to nie żal ani żyć w biedzie, ani umierać.
Zapamiętaj: Hymn to manifest oświeconego patriotyzmu - rozumnej, ale bezgranicznej miłości do Polski.