Hymn do miłości ojczyzny - Ignacy Krasicki
Hymn to gatunek liryczny znany już w starożytności, który służy do wychwalania bohaterów, idei czy narodów. Krasicki użył tej formy, żeby stworzyć coś zupełnie nowego w polskiej literaturze.
Utwór został napisany w 1774 roku dla Szkoły Rycerskiej i początkowo publikowany bez podpisu autora. Według legendy, Krasicki zainspirował się opowieścią starego, umierającego żołnierza. Co najważniejsze - to był pierwszy utwór, który pokazał nowy wzór patriotyzmu w czasach, gdy Polska utraciła niepodległość.
Hymn ma formę oktawy (ośmiowersowej strofy) i zwraca się bezpośrednio do "świętej miłości ojczyzny". Krasicki podkreśla, że prawdziwą miłość do kraju odczuwają tylko ludzie szlachetni - ci z "umysłami poczciwymi". Podniosły nastrój budują epitety jak "święta miłości" czy "chwalebne blizny".
Pamiętaj: Ten hymn był przełomowy, bo nie wzywał do konkretnych działań, tylko mówił o uniwersalnej miłości do ojczyzny połączonej z cierpieniem i poświęceniem.