"Kamienie na szaniec" to jedna z najważniejszych polskich powieści o młodzieży walczącej podczas II wojny światowej, napisana przez Aleksandra Kamińskiego. Książka przedstawia autentyczne losy młodych członków Szarych Szeregów, koncentrując się na postaciach Tadeusza Zawadzkiego "Zośki", Jana Bytnara "Rudego" i Aleksego Dawidowskiego "Alka".
Historia rozpoczyna się w przedwojennej Warszawie, gdzie główni bohaterowie są uczniami liceum im. Stefana Batorego. Po wybuchu wojny młodzi przyjaciele angażują się w działalność konspiracyjną, realizując akcje małego sabotażu, a później uczestnicząc w poważniejszych operacjach wojskowych. Kamienie na szaniec - bohaterowie pokazują różne oblicza patriotyzmu i braterstwa, podejmując coraz trudniejsze zadania w obronie ojczyzny. Kulminacyjnym momentem jest akcja pod Arsenałem, podczas której grupa próbuje odbić "Rudego" z rąk Gestapo.
Powieść porusza fundamentalne tematy takie jak miłość do ojczyzny, przyjaźń i poświęcenie. Kamienie na szaniec - streszczenie szczegółowe ukazuje, jak młodzi ludzie dojrzewają w ekstremalnych warunkach okupacji, zachowując przy tym swoją młodzieńczą radość życia i ideały. Kamienie na szaniec - plan wydarzeń prowadzi czytelnika przez kolejne etapy konspiracyjnej działalności bohaterów, pokazując ich przemianę z beztroskich uczniów w świadomych swojej roli żołnierzy podziemia. Książka stała się symbolem pokolenia Kolumbów i ich heroicznej walki o wolność Polski.