Relacja człowieka z Bogiem w Księdze Rodzaju
Księga Rodzaju pokazuje dwie kontrastujące relacje człowieka z Bogiem. Z jednej strony historia Adama i Ewy ilustruje nieposłuszeństwo - mimo że Bóg dał im raj, złamali jedyny zakaz i zostali wygnani. Z drugiej strony Abraham pokazuje pełne oddanie - był gotów ofiarować swojego jedynego, długo wyczekiwanego syna na rozkaz Boga.
Kluczowym przesłaniem jest idea, że człowiek powinien być w pełni oddany Bogu, za co spotka go nagroda. Jako sprawiedliwy sędzia, Bóg wynagradza wiernych, ale też karze tych, którzy łamią Jego zakazy.
Księgę Rodzaju tradycyjnie przypisuje się Mojżeszowi jako inspiratorowi. Dzieli się ona na dwie części: prehistorię biblijną (stworzenie świata, grzech pierworodny) oraz dzieje Patriarchów (Abrahama, Izaaka, Jakuba i Józefa).
Ciekawostka! Koncepcja stworzenia świata w Księdze Rodzaju opiera się na zasadzie creatio ex nihilo - stworzenia z nicości, co jest unikalnym elementem wiary judeochrześcijańskiej.