Charakterystyka "Liryki Lozańskie"
Kiedy myślisz o starszych osobach wspominających młodość, pewnie widzisz smutek w ich oczach - tak właśnie pisał Mickiewicz pod koniec życia. Liryki Lozańskie powstały w latach 1839-1840, gdy poeta wykładał na uniwersytecie w Lozannie.
Te wiersze to poetycka przemiana Mickiewicza - odszedł od patetycznych, romantycznych uniesień na rzecz prostoty i naturalności. Teraz zajmowały go pytania egzystencjalne: co znaczy życie, dlaczego mija tak szybko, czy dokonaliśmy właściwych wyborów?
Kryzys artystyczny doprowadził poetę do bolesnego rozrachunku z przeszłością. Idealizował dawne czasy i rodzinne strony, kontrastując je z goryczą dojrzałego życia. Język stał się jasny i konkretny - jakby poeta w końcu chciał mówić wprost o tym, co naprawdę czuje.
💡 Pamiętaj: W tych wierszach podmiot liryczny to praktycznie sam Mickiewicz - jego osobiste refleksje i doświadczenia.