Bohaterowie i tło historyczne
Ludzie bezdomni to powieść Stefana Żeromskiego napisana w latach 1898-1899, a wydana w 1900 roku. Akcja rozgrywa się w latach 90. XIX wieku, głównie w Paryżu, Warszawie, Cisach i Sosnowcu.
Głównym bohaterem jest Tomasz Judym, młody chirurg pochodzący z ubogiej rodziny. Po stażu w Paryżu wraca do Polski, gdzie pragnie leczyć biednych i poprawić ich warunki życia. Jego postać łączy cechy romantyka i pozytywisty.
Highlight: Tomasz Judym symbolizuje konflikt między osobistym szczęściem a powołaniem do służby społeczeństwu.
Inne ważne postacie to:
- Wiktor Judym - brat Tomasza, ubogi robotnik
- Joanna Podborska - guwernantka, ukochana Tomasza
- Pani Niewadzka - majętna wdowa, opiekunka uzdrowiska w Cisach
- Korzecki - przyjaciel Judyma, wrażliwy inżynier
Vocabulary: Guwernantka - prywatna nauczycielka zatrudniana przez zamożne rodziny do edukacji dzieci.
Powieść przedstawia realia społeczne końca XIX wieku, ukazując kontrast między bogatymi a biednymi warstwami społeczeństwa.