Współczesność - poeci po 1945 roku
Tadeusz Różewicz w utworze "Ocalony" przedstawia refleksje związane z wojną. Podmiot wiersza to ktoś, kto przeżył fizycznie, ale duchowo znalazł się po stronie śmierci. Wypowiada się jako jednostka, ale wyraża doświadczenie całego pokolenia - nikt, kto widział "furgony porąbanych ludzi", nie może usunąć takich obrazów z pamięci.
Różewicz ukazuje człowieka, którego świadomość i psychika zostały okaleczone przez wojnę. Elementarne pojęcia i podstawowe wartości straciły dla niego sens, stając się pustymi słowami, co oznacza załamanie samej istoty człowieczeństwa. W wierszu pojawia się marzenie o odbudowie dawnego ładu z pomocą nauczyciela-mistrza, który ma atrybuty Boga. Opisane działania sugerują potrzebę powtórzenia aktu boskiej kreacji, co w istniejącym świecie wydaje się niemożliwe.
Ewa Lipska w wierszu "My" tworzy manifest pokolenia Nowej Fali, ukazując nastroje epoki współczesności. Poetka opowiada o swoich rówieśnikach żyjących w PRL-u, którzy bezskutecznie poszukują trwałych, prawdziwych wartości. Ci ludzie nie widzą szans na lepszą przyszłość, egzystują w zakłamanej, szarej rzeczywistości. Utwór reprezentuje lirykę podmiotu zbiorowego, wyrażając wspólne doświadczenie pokolenia.
💡 "Porażenie śmiercią" to kluczowy motyw w twórczości Różewicza - pokazuje, jak doświadczenia wojenne na zawsze zmieniły sposób postrzegania rzeczywistości przez tych, którzy przeżyli. Zastanów się, czy traumatyczne przeżycia zawsze zostawiają nieodwracalny ślad?