Świat przedstawiony i główne motywy literackie
Historia rozgrywa się w Warszawie w grudniu 1981 roku, tuż przed i w trakcie pierwszych dni stanu wojennego. Akcja trwa od soboty do wtorku, obejmując kluczowy moment wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Tokarczuk przedstawia wydarzenia w konwencji realistycznej, choć wplata również elementy oniryczne i symboliczne.
Opowiadanie łączy portret psychologiczny głównego bohatera z szerszym obrazem Polski w stanie wojennym. Profesor Andrews, jako obcokrajowiec nieznający języka polskiego ani lokalnych realiów, doświadcza głębokiej obcości. Nie rozumie zachowania Polaków ani przyczyn panującego wokół niepokoju, próbuje naśladować mieszkańców, ale pozostaje zagubiony.
Motyw wędrówki pojawia się, gdy Andrews spaceruje ulicami stolicy. Jego przechadzki przypominają błądzenie po labiryncie - symbolizują poszukiwanie zrozumienia otaczającej go rzeczywistości. Z kolei motyw miasta ukazuje Warszawę jako szarą, ponurą przestrzeń, nieprzyjazną i tajemniczą. Oczyma cudzoziemca widzimy stolicę jako miejsce odpychające, a jednocześnie zagadkowe.
Warto zauważyć! Tokarczuk wykorzystuje perspektywę obcokrajowca, by ukazać paradoks - profesor nie zdaje sobie sprawy z dramatycznego przełomu historycznego, którego jest świadkiem, co pozwala czytelnikowi spojrzeć na znane wydarzenia z zupełnie nowej perspektywy.